Jeden z najstarszych zespołów klasztornych na Ukrainie, główny klasztor eparchii halickiej w XIV-XVIII w., ośrodek życia zakonnego studytów. Najprawdopodobniej został zbudowany w XVwieku. Jest otoczony wysokimi murami obronnymi ze strzelnicami i basztami. W drugiej połowie XVII – pierwszej połowie XVIII w. archimandtrytami monasteru byli Barlaam i Atanazy Szeptyccy. Przeprowadzili oni renowację i przebudowę kościoła i całego zespołu oraz odbudowali drukarnię, w której wydano ponad 60 druków. W okresie sprawowania urzędu przez Atanazego Szeptyckiego ikona Bogurodzicy została uznana za cudowną. Obecnie Ławra składa się z następujących budowli: murowanego kościoła Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny (połowa XVI w.), domu klasztornego (XVIІ—ХІХ w.), rezydencji metropolity (lata 20. ХІХ w.) oraz drewnianego kościoła pw. błogosławionych Leoncjusza i Klemensa