Założony w 1652 roku
Ukraina, Żółkiew, obwód lwowski
Uważa się, że kościół został zbudowany na wzór bazyliki we włoskim Neapolu. Oszczędne, nieco uproszczone kształty budowli świadczą o obronnym charakterze architektury. Klasztor dominikański przylegał do murów obronnych Żółkwi i w razie potrzeby mógł zostać wykorzystany jako część fortyfikacji. Kiedyś na tym miejscu stała drewniana kaplica Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, która dwukrotnie płonęła w pożarze. Po śmierci na wojnie Marka Sobieskiego jego matka, Zofia Teofila Sobieska, ufundowała budowę nowego kościoła w Żółkwi w 1652 r. Nowo zbudowany kościół został przekazany mnichom z Zakonu Braci Kaznodziejów (dominikanów).
Cele męskiego klasztoru dominikańskiego (dom klasztorny) zbudowano w latach 1754-1792. W 1792 r. fasadom kościoła nadano kształt, który zachowały do dzisiaj. Budowla przetrwała okres II wojny światowej. W czasach Związku Radzieckiego klasztor należał do wojska – urządzono tutaj koszary, więzienie i magazyny.
Po rozpadzie ZSRR na wpół zniszczony kościół przekazano lokalnej wspólnocie greckokatolickiej. Wtedy też rozpoczęto restaurację zachowanych obiektów i dostosowanie byłego klasztoru katolickiego do nowych wymagań.