Założony w 1464 roku
Ukraina, Podkamień, obwód lwowski
Pierwsza wzmianka o klasztorze w dokumentach historycznych pochodzi z 1464 r., kiedy to właściciel Podkamienia Piotr Cembrowski zaprosił dominikanów do swojej wsi, aby rozwijali tutaj życie duchowe. Klasztor z XV w. nie zachował się do dzisiejszych czasów, między innymi z powodu najazdu Turków w 1519 roku, w wyniku którego wieś i klasztor zostały zniszczone. Od tego czasu i do początku XVII w. Turcy kilkakrotnie pustoszyli klasztor. W 1746 r. przy klasztorze można było zdobyć wyższe wykształcenie teologiczne oraz opanować różne rzemiosła. Jednak największą chwałę klasztorowi przyniosło uznanie ikony Bogurodzicy za cudowną, a Góry Różańcowej za świętą. W 1946 r. władze radzieckie zorganizowały tutaj obóz koncentracyjny dla ukraińskiego duchowieństwa, a następnie – więzienie etapowe. Za jakiś czas za murami klasztoru zaczął funkcjonować zamknięty zakład psychiatryczny. Kościół przekształcono na stajnię, później – na garaż. W 1997 r. budowle sakralne oraz część cel przekazano zakonnikom studytom Ukraińskiego Kościoła Greckokatoliciego. Jednocześnie rozpoczęto odbudowę świątyni. Obecnie zespół funkcjonuje jako monaster Pochodzenia Drzewa Krzyża Świętego.